Zmienna systemowa	Znaczenie
BASH=/bin/bash	Nazwa naszej powłoki
BASH_VERSION=1.14.7(1)	Wersja naszej powłoki
COLUMNS=80	Liczba kolumn znaków na naszym ekranie
HOME=/home/vivek	Nasz katalog domowy
LINES=25	Liczba linii na ekranie
LOGNAME=students	Nasza nazwa logowania
OSTYPE=Linux	Nasz typ systemu : -)
PATH=/usr/bin:/sbin:/bin:/usr/sbin	Ustawienie ścieżek
PS1=[\u@\h \W]\$	Ustawienie znaku zachęty
PWD=/home/students/Common	Nasz aktualnu katalog roboczy
SHELL=/bin/bash	Nazwa naszej powłoki
USERNAME=vivek	Nazwa użytkownika który jest aktualnie zalogowany w tym systemie

Za każdym razem, kiedy pracujesz w innym katalogu niż tym w którym znajduje się skrypt musisz pamiętać o wszystkich szczegółach związanych z uruchomieniem i kompletnej ścieżce do skryptu. Ale jest inna droga, zauważ że wszystkie programy systemowe są oznaczone jako wykonywalne i mogą być wykonane bezpośrednio z dowolnego katalogu (Aby zobaczyć takie programy wydaj na przykład polecenie $ ls -l /bin lub ls -l /usr/bin) przez napisanie powiedzmy
$ bc
$ cc myprg.c
$ cal
itd. Dlaczego tak jest ? Wszystkie programy systemowe są zainstalowane w katalogu /bin a katalog /bin jest ustawiony w naszej zmiennej systemowej PATH, kiedy wpiszesz nazwę polecenia po znaku zachęty $, powłoka najpierw sprawdzi czy instrukcja nie należy do części wewnętrznej (nazwana też poleceniem wewnętrznym, która jest częścią samej powłoki i jest zawsze dostępna do wykonania, to znaczy że nie potrzebuje dodatkowych plików aby się uruchomić), jeżeli ją znajdzie w komendach wewnętrznych wykona ją. Jeśli jednak nie zostanie znaleziona sprawdza w aktualnym katalogu (jeżeli mamy . przed poleceniem), jeżeli znajdzie w aktualnym katalogu wykona polecenie z aktualnego katalogu. Jeżeli nie znajdzie, powłoka sprawdzi ustawienie zmiennej PATH, i spróbuje znaleźć żądany przez nas plik z atrybutem wykonania we wszystkich katalogach wymienionych w ścieżce PATH, jeżeli znajdzie to ją wykona, w innym wypadku wyświetli informację "bash: xxxx :command not found" (polecenie nie znalezione). Jest jeszcze jedno do wyjaśnienia, czy można uruchomić nasze skrypty tak jak wyżej wymienione pliki. Tak można, proponuję stworzenie katalogu bin w twoim domowym katalogu i skopiować tam testowe wersje skryptów. Po tej operacji możesz uruchamiać swoje skrypty (oczywisciwe z ustawionym atrybutem wykopania) bez użycia składni $ ./shell nazwa_skryptu, Wykonaj następujące kroki
$ cd
$ mkdir bin
$ cp first ~/bin
$ first
Wyjaśnienie powyżej wymienionych poleceń

Polecenie	Wyjaśnienie
$ cd	Idź do domowego katalogu
$ mkdir bin	Stwórz katalog bin, w nim zostaną zainstalowane twoje skrypty powłoki, te skrypty będą uruchamiane jak niezależne programy będą dostępne z każdego katalogu
$ cp   first ~/bin	skopiuj swój skrypt 'first' do twojego katalogu bin
$ first	Sprawdzamy czy skrypt można uruchomić

Polecenie	Liczba argumentów  tego polecenia	Aktualne argumenty
ls	1	foo
cp	2	y  oraz   y.bak
mv	2	y.bak oraz  y.okay
tail	2	-10  oraz  myf
mail	1	raj
sort	3	-r, -n, oraz myf
date	0
clear	0

Nazwa skryptu powłoki tj. myshell
Pierwszy argument linii poleceń występujący po myshell tj. foo
Drugi argument linii poleceń występujący po myshell tj. bar

W powłoce jeśli życzymy sobie powiązania tych argumentów linii poleceń my powiążemy powyższe w następujący sposób

myshell to jest $0
foo to jest $1
bar to jest $2

Tutaj $# będzie miało wartość 2 (Bowiem foo i bar ro tylko dwa argumenty), Zapamiętaj, naraz te 9 argumentów może być użyte przez $0..$9, Możesz również odwołać się do wszystkich argumentów używając $* (co oznacza `$0,$1,$2...$9`) Spróbujmy opisać następujące polecenia w kategoriach, Nazwa skryptu ($0), Liczba argumentów (tj. $#), i aktualne argumenty (tj. $1,$2 itd.)
$ sum   11   20
$ math   4   -   7
$ d
$ bp   -5   myf   +20
$ ls   *
$ cal
$ findBS   4   8   24   BIG

Nazwa skryptu powłoki	Liczba argumentów skryptu	Aktualne argumenty ($1,..$9)
$0	$#	$0	$1	$2	$3	$4
sum	2	11	20
math	3	4	-	7
d	0
bp	3	-5	myf	+20
ls	1	*
cal	0
findBS	4	4	8	24	BIG

Wartość powłoki Linuxa	Znaczenie	Przykład
Zero Value (0)	Yes/True	0
Wartość niezerowa (> 0)	No/False	-1, 32, 55 wszystko tyo nie zero

Wyrażenie	Znaczenie dla nas	Twoja odpowiedz	Odpowiedz BC (t.j. przedstwienie wrtości zerowej lub niezerowej)
5 > 12	5 jest większe od 12	NO	0
5 == 10	5 jest równe 10	NO	0
5 != 2	5 NIE jest równe 2	YES	1
5 == 5	5 jest równe 5	YES	1
1 < 2	1 jest mniejsze od 2	Yes	1

Operator matematyczny in  w skrypcie powłoki	Znaczenie	normalne armetyczna/ matematyczne wyrażenie	Ale w powłoce
			dla polecnia test z komendą if	dla polecniea [ wyrażenie ] z komendą if
-eq	jest równe	5 == 6	if test 5 -eq 6	if expr [ 5 -eq 6 ]
-ne	jest różne	5 != 6	if test 5 -ne 6	if expr [ 5 -ne 6 ]
-lt	jest mniejsze	5 < 6	if test 5 -lt 6	if expr [ 5 -lt 6 ]
-le	jest mniejsze lub równe	5 <= 6	if test 5 -le 6	if expr [ 5 -le 6 ]
-gt	jest większe	5 > 6	if test 5 -gt 6	if expr [ 5 -gt 6 ]
-ge	jest większe lub równe	5 >= 6	if test 5 -ge 6	if expr [ 5 -ge 6 ]

NOTE: == jest równe, != jest różne.
Dla porównania ciągów znaków używamy

Polecenia testujące można stosować w odniesieniu do plików i katalogów

Operatory logiczne
Operatory logiczne można użyć do wykorzystania dwóch lub więcej warunków w jednym czasie

           if  warunek   
           then
                     komenda1 jeżeli warunek jest prawdziwy 
                     lub jeżeli status wyjścia
                     warunku był równy zero 0(zero)
                     ...
                     ...     
           else
                     komenda2 jeżeli warunek był fałszywy 
                     lub status wyjścia
                     warunku był  >0 (niezerowy)
                      ...
                      ...             
           fi

           if warunek
           then
                       warunek jest równy zero (true - 0)
                       wykonuje wszystkie polecenia 
                       do wyrażenia elif
           elif condition1
                       warunek1 jest równy 0 (true - 0)
                       wykonuje wszystkie polecenia 
                       do wyrażenia elif
           elif condition2
                       condition2 jest równy 0 (true - 0)
                       wykonuje wszystkie polecenia 
                       do wyrażenia else
           else
                       żaren z powyższych warunków nie 
                       jest spełniony (to znaczy 
                       wszystkie miały wartości inne niż zero)
                       wykonuje wszystkie polecenia 
                       do wyrażenia fi
           fi
     

            for { nazwa zmiennej } in { lista }
            do
                     wykonywane jest raz dla każdego elementu 
                     na liście dopóki lista nie skończy się 
                     (Powtarzane są wszystkie wyrażenia pomiędzy do a done)
            done

  
           while [ warunek ]
           do
                 polecenie1
                 polecenie2
                 polecenie3
                 ....
                 ....
            done

n=$1	Ustawia wartość zmiennej n według podanego argumentu w linii poleceń. (Tutja jest to 7 )
i=1	Ustawia wartość zmeinnej i na 1
while [ $i -le 10 ]	To jest warunek naszej pętli, jeżeli wartość i jest mniejsza niż 10 to, powłoka wykona wszystkie instrukcje zawarte pomiędzy do a done
do	Początek pętli
echo "$n  *  $i = `expr $i  \*  $n`"	Wyświetla tebliczkę mnożenia 7 * 1 = 7 7 * 2 = 14 .... 7 * 10 = 70, Tutaj za każdym razem wartość zmiennej n jest mnożone przez i.
i=`expr $i + 1`	Zwiększamy wartość zmiennej i o 1 i zapisujemy rezultat w zmiennej i.  (t.j. i=i+1) Uwaga: Jeżeli zignorujemy (wyrzucimy) to wyrażenie   nasza pętla będzie działała w nieskończoność ponieważ wartość zmiennej i zawsze będzie mniejsza od 10 a program będzie wyświetlał tylko 7 * 1 = 7 7 * 1 = 7 ... ... E (nieskończoną ilość razy)
done	Tutaj pętla się kończy i jeżeli zmienna i nie jest mniejsza od 10, to znaczy warunek pętli nie jest prawdziwy. Nasza pętla jest przerywana.

 
           case  $nazwa-zmiennej  in
                wzór1)   polecenie
                                ...
                                ..
                                polecenie;;
                wzór2)   polecenie
                                ...
                                ..
                                polecenie;;
                wzórN)   polecenie
                                ...
                                ..
                                polecenie;;
                *)             polecenie
                                ...
                                ..
                                polecenie;;
           esac

/bin/arch       /bin/awk        /bin/bsh     /bin/chmod          /bin/cp
/bin/ash        /bin/basename   /bin/cat     /bin/chown          /bin/cpio
/bin/ash.st     /bin/bash       /bin/chgrp   /bin/consolechars   /bin/csh

/bin/ps         /bin/rvi          /bin/sleep  /bin/touch     /bin/view
/bin/pwd        /bin/rview        /bin/sort   /bin/true      /bin/wcomp
/bin/red        /bin/sayHello     /bin/stty   /bin/umount    /bin/xconf
/bin/remadmin   /bin/sed          /bin/su     /bin/uname     /bin/ypd
/bin/rm         /bin/setserial    /bin/sync   /bin/userconf  /bin/zcat
/bin/rmdir      /bin/sfxload      /bin/tar    /bin/usleep
/bin/rpm        /bin/sh           /bin/tcsh   /bin/vi